جالب است. هم با ابزار زن بی حجاب می توان علیه اسلام تبلیغ کرد و هم با ابزار زن با حجاب! می گویید چطور؟ 1- زن بی حجاب و لخت را در رسانه ها نشان می دهد که دارد می خندد. شاد است. زندگی خوبی دارد. به قولی آزادی دارد و همه جا می گردد و به حقوقش می رسد، بعد می گوییم اسلام نگذاشته زن به این حقوق برسد!!
2- زن با حجاب را نشان می دهیم که با خفت و خواری زندگی می کند. کتک می خورد و توسط مردان مورد ظلم و ستم قرار می گیرد. این می شود ضد اسلام کار کردن.
این ولدالزنای حرامزاده داعش اخیرا مجموعه کلیپ های تصویری آماده می کند از توهین های بیش از حد به زن. فروش برده ها و کنیزهای زن در بازارهای شهرهایشان. کتک زدن و شکنجه زنان. تجاوز به عنف و بدترین عذاب های روحی و جسمی که قابل تصور است. خصوصا علیه جنس زن انجام می دهد. اینها آخرین حد تلاش اسرائیل و آمریکا و فرزند حرومشان است که اسلام را خشن جلوه دهند. به مردم این پیام را منتقل کنند که اگر حکومت تبدیل به اسلامی بشود، چنین بلاهایی سر مردم می اید. زنها به کنیزی و فاحشگی می روند و.... . از طرفی زنان بدبختی که در دست نجسای حرومی افتادند هم با حجاب کاملند! می خواهد بگوید حجاب باعث می شود این طوری به شخصیت زن توهین کنند.
اصولا هر قانون نجات بخشی را تحریف کنند، بشریت را به سمت سقوط می برد. اسلام زیبا و راستین در دست یهودی های خناس افتاده و به واسطه ابزار داعش این گونه تحریف می شود. در اسلام راستین، اگر کنیز گرفتن وجود داشته با احترام کامل به او بوده است. هر گونه توهین و کتک و جسارت به کنیز، دیه داشته و قابل پی گیری قضایی بوده است. رفتار مهربانانه با کنیز جزء زندگی مسلمانان راستین بوده است. به حدی که موارد بسیاری داریم کنیزی که در خانه ائمه زندگی می کرده وقتی به یک مناسبتی از قبیل ماه رمضان و .... آزاد می شده، اصلا دوست نداشته از خانه امام برود. این قدر اخلاق زیبا و دوست داشتنی امام در او تاثیر داشته است. مجازات جرم های کنیز مثل دزدی و حتی زنا، نصف مجازات انسان های آزاد معمولی بوده است.یعنی تا این حد تخفیف.
اصلا این گونه نبوده که لشکر اسلام وارد یک سرزمین شود و مردها را بکشد و زن ها را به اسیری و کنیزی ببرد. بلکه زنانی کنیز می شده اند که در کنار سایر سربازان به جنگ مسلمانان می آمدند. مثل سربازان رومی و گاهی ایرانی که زن هم در میانشان بوده است. یا در جنگ های قبیله ای هم به همین ترتیب بوده. در حقیقت اینها اسیر جنگی بوده اند. اما زندان کردن اسیر بعلت هزار و یک مشکلی که برای خود اسرا ایجاد می کند و هزینه هایی که برای دولت تحمیل می شود، سعی می شده به جای آن از نیروی کار اینها استفاده شود که هم در منزل و محل راحت و دارای مکان و غذا باشند، هم نیاز جنسی شان برآورده شود. و هم به مناسبت هایی اخلاق اسلامی رویشان تاثیر گذارد یا آزاد شود. به حدی که قرآن دستور مستقیم به ازدواج در آوردن کنیزان و بردگان می دهد! این یعنی به شدت به حقوق نه غذا و پوشاک و مسکن، بلکه به حق جنسی اینها هم بها داده شده است.
آمیزش با کراهت اصلا در اسلام جایی ندارد. بلکه اسلام عمل جنسی را با هر کس چه با همسر و چه کنیز امری دو طرفه می داند که آمادگی های لازم باید کسب شود. اصلا بحث تجاوز به کنیز با اکراه مطرح نبوده است. زیرا این در احادیث پیامبر و ائمه یک ظلم آشکار شناخته می شده است. اما متاسفانه رسانه ها جور دیگری القا می کنند (و کذلک القی السامری). این کنیز گرفتن را نوعی تجاوز به زنان بر می شمارند که آن را به هزار حیله، داخل در دین اسلام می کنند. هرگز چنین افترائاتی به دین زیبای اسلام راستین نمی چسبد.
هر کس داخل جامعه اسلامی می شده اعم از کنیز و عبد، مصداق «رحماء بینهم» قرار می گرفته و با او به عطوفت برخورد می شده است. رفتار حضرت علی ع با فضه را ببینید.
لعنت بر این گوساله های سامری
آنچه ما قصد داریم بیان کنیم، به قدری شایع است که چه سایت های این طرفی و چه آن طرفی این اشتباه را مرتکب شده اند. اول باید یک مقدمه بگویم:
از وقتی رسانه های تصویری مجازی پا به عرصه وجود گذاشته اند، یعنی از وقتی تصویر غیرواقعی متحرک (یا همان فیلم) اختراع شده است، نسل جدیدی از ابزارهای اطلاع رسانی پدیدآمده که ویژگی های کاملا متفاوتی از رسانه های قبل از این که بصورت صوتی و یا متنی بود، داشته است. ویژگی های خیلی متفاوت و به تبع تاثیرات متفاوت. خیلی ساده بگویم. مثلا وقتی ما یک داستان را تعریف می کنیم برای کسی، از یک رسانه صوتی استفاده کرده ایم. اما وقتی همان داستان را به صورت فیلم، با استفاده از بازیگران می سازیم و نشان می دهیم و پخش می کنیم، از رسانه تصویری مجازی استفاده کرده ایم.
نکته خیلی خیلی مهم این است که بدانیم این دو نوع بیان، خیلی با هم فرق دارد. هر کدام قواعد و مقررات خاصی دارد که ممکن است در یکی آزاد باشد و در دیگری، ممنوع باشد. یا چیزی را در یک بیان بتوان گفت و در دیگری اصلا نتوان بیان کرد. لزوما نباید هر چیزی را که می توان با زبان بیان کرد، در فیلم هم نشان داد. و نیز نباید هر چیزی که می خواهیم در فیلم نشان دهیم، در زبان هم بیان کنیم.
یک مثال خیلی ملموس: مثلا ما می دانیم در جامعه فساد اخلاقی وجود دارد و این را با زبان می گوییم که دیگران هم بدانند و نسبت به آن آگاه باشند. اما آیا می توان برای اینکه همین مطلب را به مردم نشان دهیم، فیلمش را پخش کنیم؟! متاسفانه برخی عوام و حتی مسئولین بی بصیرت، می گویند برای این که مردم خیلی ملموس تر و عینی تر درک کنند که یک مطلبی وجود دارد، باید حتما فیلمش را ببینند. چه فیلم مستندش و چه فیلم نمایشی اش. این تفکر، اگر از روی غرض و مرض نباشد، بسیار می تواند ضربه زننده باشد. اشکالی که به بسیاری از فیلم ها گرفته می شود، ناشی از همین تفکر غلط است. آیا واقعا باید هر آسیب اجتماعی را به مردم نشان داد که نسبت به آن آگاه شوند؟
جواب واضح است. مسلما خیر. چون فیلم با بیان زبانی و کلامی فرق دارد. اثراتش خیلی گسترده تر است. بدآموزی های خاصی بر آن مترتب می شود. فسادهای بی شماری بر آن بار می گردد. پس باید دید، این چیزی که می خواهد پخش شود، روی مخاطب چه اثراتی دارد؟ این آگاه کردن به چه قیمتی قرار است انجام شود؟!
این همه گفتیم که چه بگوییم...؟
از وقتی تکفیری های کافر و سلفی های پست در سوریه شروع به جنایت و خونریزی کرده اند، یکی از مهم ترین کارهایشان فیلم و عکس گرفتن از جنایاتشان بود. دقت کنید: خودشان این کار را می کردند. بعد در شبکه های اجتماعی امثال syriatube.com که به نظر ما، یک سایت وهابی الاصل است، منتشر کردند تا همه دنیا شاهد کارهایشان باشند. آنها از این کار چه هدفی داشته و دارند؟ احسنت! آیا جز این که ترس و رعب و وحشت از خود میان مردم دنیا ایجاد کنند، غرض دیگری هم دارند؟ می خواهند اولا مسلمانان را بترسانند که زود تسلیمشان شوند. (ارعاب-terrorism) ثانیا دنیا را از اسلام زده کنند و چهره خشنی از دین و شعارهای مقدس اسلامی مثل لا اله الا الله و الله اکبر نشان دهند(اسلام هراسی- Islamophobia) ثالثا: آتش کینه وحشیانه خود و خوی درندگی خود را اطفا کنند.
حالا ما چه کردیم؟ آمدیم در اخبار سایت ها و روزنامه ها، عکس ها و فیلم هایی از همان جنایات را با انواع تیترهای گوناگون و جذاب مثل +18 و 18+ و «برخی تصاویر ممکن است با روحیه شما سازگار نباشند!» یا «بیماران قلبی نگاه نکنند»، «برخی تصاویر ممکن است باعث آزردگی شما شوند، تحمل ندارید نگاه نکنید»، «کودکان نبینند» و... منتشر کردیم. تصاویر کلوز آپ (close up) از سربریدن یک شیعه که دست و پایش بسته شده است، چه واقعیتی را می خواهد به ما منتقل کند؟!! چه آگاهی ای می خواهد به من مخاطب ببخشد؟! جز این است که احساسات من را بسیار تحریک می کند، به حدی که چند روز فکرم را به خود مشغول و مغشوش می کند؟ آیا نمی توان همین را با زبان برای مردم بیان کرد که اثرات بعدی اش را هم نداشته باشد؟ این که در سوریه شیعیان را می کشند صحیح است و باید گفته شود و در حد معمول جهت آگاهی نمایش داده شود، اما صحنه مکشوف جنایت، چه فایده ای دارد؟
یعنی بدون تعارف بگویم، به آنها کمک کردیم و دل آن تکفیری های کافر از ما راضی شده!! چرا که کار آنها را ساده کردیم. آنها اسلام هراسی می خواستند. ما برایشان کردیم، آنها ترس و رعب و وحشت در دل مسلمانان می خواستند. ما با سایت هایمان برایشان انجام دادیم. آنها تخریب روحیه حماسی و شجاعت ملت اسلام را می خواستند، ما کمکشان کردیم. آنها توهین به مقدسات اسلامی می خواستند، ما با انتشار کلیپ ها، این کار را کردیم. مخاطب بسیار بالایی هم جذب کردیم، این تیترهایی که عکس های بسیار خشن و بسیار وحشتناک در آن است، سربریدن ها، تکه تکه کردن ها، گردن زدن ها و... برای بسیاری از مخاطبین، چون امری جدید است، خب جذاب است. دقیقا مانند تیترهای جنسی که در سایت های ما متاسفانه پر است.
بصیرتی که آقا گفت، کجا رفته؟ هیـــــــــــــــــچ معلوم نیست
قل ادعوا علی بصیرة انا و من اتبعنی
