دقت کردید چرا مدتی است در ادبیات ما، وقتی صحبت از درگیری 8 ساله ایران و عراق می شود، دیگر کسی کلمه «جنگ تحمیلی» را به کار نمی برد؟ اصطلاح جنگ تحمیلی، یک اصطلاح خودساخته بود که زیاد مفهوم را نمی رساند. دقت فرمایید تعریف جنگ این است: وقتی جنگ اتفاق می افتد که 2 کشور جنگ طلب، هر کدام برای رسیدن به اهداف خود، به یکدیگر حمله می کنند، با یکدیگر نزاع و درگیری پیدا می کنند. هر کدام به دیگری تهاجم می کند تا به هدف خود دست یابد و جرقه این جنگ ممکن است یک اختلاف کوچک یا بزرگ باشد. نهایتا یکی پیروز می شود یکی شکست می خورد یا با توافق به پایان می رسد. نقطه مقابل جنگ، صلح است.

اما....

درگیری بین ما و عراق، جنگ نبود، بلکه تهاجم بود و دفاع. لذا می گوییم «دفاع مقدس». در مقابل کلمه دفاع، تهاجم به کار می رود نه جنگ. ما سر جنگ طلبی با هیچ کشوری نداشتیم. ما خواهان صلح در جهان بودیم اما عراق به ما تهاجم کرد. هجوم آورد و ما 8 سال دفاع کردیم. اگر عملیاتی هم می کردیم، در راستای دفع آفندی تهاجم دشمن بود. از باب ضدحمله بود. ایران قصد تصرف هیچ نقطه ای از خاک عراق را نداشت اما عراق قصد تصرف داشت. عراق به کشور و خاک و تمامیت ما تهاجم کرد و ما او را راندیم. مطمئن باشید هر زمانی در این دفاع، عراق اذعان به مقصر بودن و متجاوز بودن خود می کرد و طی یک قرارداد دو طرفه، حاضر به جبران مافات می شد، ایران دست از این درگیری می کشید. اما این اتفاق نیفتاد. حتی در قطعنامه 598 نیز، که ایران بعلت ظلم و تهاجم عجیب و غریب و وحشیانه با سلاح های شیمیایی و میکروبی، و نیز خفه خون مجامع جهانی، مجبور به پذیرش آن شد، هیچ نامی از تعیین متجاوز و مقصر آتش افروزی نیامده است. بلکه صرف آتش بس است. و لذا ایران در طول سالهای جنگ، سعی کرد از پذیرش آن امتناع کند چون قطعنامه ظالمانه بود نه عادلانه. عراق تجاوز کرده بود، اما در قطعنامه هیچ اشاره ای به این تجاوز نشده بود و این یعنی سرپوش گذاری بر یک ظلم عظیم.

لذا زین پس به جای واژه های مهجور و ناکارآمد «جنگ تحمیلی»، و «جنگ ایران و عراق»، بفرمایید: دفاع مقدس

سلام.

یک شبهه ای مطرح شده بود که گاهی در بین جوانان گفته می شد و چون جواب ناقص به آن داده می شد، عمیق تر و خطرناک تر می شد. اکنون قصد داریم به لطف خدا، در حد توان به آن جواب دهیم.

شبهه: در جنگ ایران و عراق، در واقع عراق پیروز شد و ایران شکست خورد. چرا که در اوج حملات عراق، ایران کم آورد و تسلیحاتش تمام شده بود و داشت بمباران شدید می شد و تلفات سنگین می داد، در همین حین، قطعنامه را پذیرفت که در واقع این اعلام شکست از قدرت نظامی عراق است. لذا این جنگ، باعث شکست و سرخوردگی کشور ایران گردید.

جواب: باید یک مقداری در مورد مفهوم شکست و پیروزی صحبت کنیم. البته خیلی منطقی و با استدلال. ببینید: وقتی می گوییم در یک جنگ، کشوری بر کشور دیگر پیروز شده است و دیگری شکست خورده است، یعنی دقیقا چه اتفاقی افتاده است: جواب این سوال، یکی از این چند حالت بیشتر نیست:

1- یکی از کشورها، مقداری از خاک آن کشور دیگر را تصاحب کرده و بر آن مسلط شده است و صاحب خاک، توان باز پس گرفتن آن را ندارد، لذا تسلیم می شود و واگذار می کند.

2- یک بار، یکی از کشورها، با تلفات سنگین نیرویی و یا تجهیزاتی مواجه می شود. لذا ضعیف می شود و دیگر توان مبارزه ندارد. لذا سر تسلیم فرود می آورد و دست های خود را بالا می برد.

3- یک بار، فرماندهان و سران لشکر یکی از کشورها، فرار می کنند و متواری می شوند یا کشته می شوند و لشکر عملا از هم می پاشد و توان دفاعی از بین می رود. لذا گفته می شود آن کشور شکست خورده است.

4- یا سیاستمداران کشوری که در جنگ است، اعلام شکست می کنند و به موارد تحمیلی کشور متخاصم، جواب مثبت می دهند. مثلا حاضر می شوند باج بدهند، یا مثلا امتیازات خاصی را جهت آتش بس، واگذار نمایند. در این حالت نیز گفته می شود کشور شکست خورده.

حالا بیایید وجدان خود را قاضی کنیم. در جنگ ایران و عراق، کدامیک از این حالات برای کشور ایران بوجود آمد که ما قبول کنیم که «ایران شکست خورده است»؟!! مسلما هیچ کدام. پس قطعا ایران شکست نخورده است. لذا در قرارداد 598 تاکید شده که باید بازرسان بیایند و مقصر جنگ مشخص گردد و کشور متجاوز، مجازات شود. « با صدورقطعنامه 598 در سال 1987 قرار شد کمیته ای در سازمان ملل تشکیل شده و مقصر در جنگ و میزان خسارات تعیین و صندوقی بین المللی برای کمک به خسارت دیدگان جنگ ایران و عراق تشکیل گردد-لینک» هیچ امر تحمیلی و امتیاز و باجی از ایران گرفته نشد که هیچ، پس از آن ایران طلبکار هم شد. مثلا 4 بیانیه و 2 قطعنامه در شورای امنیت صادر شد که استفاده از سلاح شیمیایی علیه ایران توسط عراق را اذعان کرده بود و محکوم. اما متاسفانه به علت فشار قدرتها، خسارات دقیق تعیین نشد. لینک

اما در مورد این سوال که «اگر ایران شکست نخورد، به این معنی است که پیروز شد؟ یا معنی دیگری دارد؟».... منتظر پست بعدی باشید که به این سوال جواب بدهیم...... 

ایها التکفیریین! الوهابیین و السلفیین!

یا ایها الداعش و النصرة، ایها الجیش العدل و جیش الاسلام

یا ابناء الارهاب فی العالم. انتم الکفرة الفجره بقتلکم المسلمین فی السوریا و العراق. انتم اعداء الله تعالی. 

انتم المفسدون فی الارض و جزائکم قطع الایدی و الارجل من خلاف و الصلیب. 

انتم ابناء الیزید اللاعب بالکلب. انتم ابناء الیزید الشارب الخمر و الفاسق المتجاهر. 

انتم الذین تقیمون بالعمل الانتحاریه؛ تقتلون انفسکم لتقتلوا سائر المسلمین الموحدین المهللین و المکبرین. فانتم اعداء الله و اعداء رسوله و اعداء المسلمین جمیعا، حق علیکم عذاب القریب. ان شاء الله تعالی.

لعنة الله علیکم بتکبیرکم و الله یعذبکم فی الدنیا و الآخرة باعمالکم الخبائث ان شاء.

انتم تقولون شیئا بالسنتکم و قلوبکم یکذبها. انتم قاتلین الناس و ذو سبعیة جاهلیة. قلوبکم من الحجارة فهی اشد قسوه و لا تفقهون حدیثا.

فماذا فعل بکم الشیعة فتریدون قتلهم؟ هل هم قاتلو آبائکم و امهاتکم؟! هل هم غاصبوا اموالکم؟! لا. بل انتم ذو احقاد بدریة و خیبریة و حنینة. انتم الخوارج من الدین و المارقین. انتم ذو عصبیة جاهلیة، لا تعقلون شیئا من الدین و بالحق اقول: لا ایمان فی قلوبکم بل انتم جنود الشیطان و خیله و فرسه.

انتم المنافقین....لقد وصفکم الله تعالی فی کتابه: اذا جاءک المنافقون قالو نشهد انک لرسول الله. والله یعلم انک لرسوله و الله یشهد ان المنافقین لکاذبون.

لقد کذبتم بالشهادة علی توحید الله و یوم القیامة تشهد السنتکم بانکم کنتم کافرین.

یا ابناء الشمر و عمر ابن السعد الملعونین. با ابناء ابن مرجانه . یعنی الدعی ابن الدعی. انتم خلفاء من قتل ابن رسول الله (صلی الله علیه و آله) بکربلاء. انتم اقرب الناس من بنی امیة الذی لعنهم الله تعالی فی القرآن: و الشجرة الملعونة فی القرآن. انتم الذین تستهزئون آیات الله، فمسخکم الله تعالی : فقلنا لهم کونوا قردة خاسئین. 

انتم الذین لعنکم الله: من لعنه الله و غضب علیه و جعل منهم القردة و الخنازیر و عبد الطاغوت.اولئک شر مکانا و اضل عن سواء السبیل. لقد رضی الطاغوت (الامریکا و الاسرائیل) عنکم بفتنتکم فی بلاد الاسلامیة. فی سوریا و العراق و باکستان. انتم عابدون الطاغوت یعنی امریکا و تتبعون سبیل المفسدین. 

قاتلکم الله ان شاء الله بقدرته، و یقطع دابرکم و یقمع اصولکم و یهدم بناءکم، لانکم تبنون بناء الشرک و النفاق. 

الهی لا تجعل للکافرین و التکفیریین و الوهابیین و السلفیین علی الارض دیارا. انک ان تذرهم یضلوا عبادک و لا یلدوا الا فاجرا کفارا.

آمین.