یک سایت غیرمذهبی تفریحی این مطلب رو نوشته. چی بگم والا. خودتون بخونید بگید نظر مثبت تون چیه؟!

«در برابر تمام دخترانی که بعضا در جوامع سنتی در خانه ها حبس می شدند تا زمانیکه خواستگاری آنها را بپسندد و بختشان باز شود، امروز دخترانی داریم که از ابتدای عصر تا آخرشب در خیابانها، رستورانها و پارکها و ... دوش به دوش دوستان خود سبکسرانه می گردند و تفریح می کنند و حقوق از دست رفته ی مادر بزرگها را احیا می کنند!
اوباش و اراذل از جنس لطیف
امروزه دود قلیان این خواهران اراذل و اوباش کمتر از دود قلیان برادران لات سبیل در رفته نیست. دعوا طلبی، خشونت و قساوت قلبی ایشان هم وقتی پایش بیفتد حیرت انگیز است و ...=
اما عجیب است که با اینهمه آزادی که دارند هیچ گاه به اندازه یک دختر روستایی که در سنین پایین، طبق رسم و سنت جامعه خود ازدواج می کند و سرگرم بچه داری و خانه داری می شود، خوشبخت و آرام نیستند.خنده های بلند و چهره غرق به آرایش و تیپهای عجیب و غریبشان دیگر آنقدرها فریبنده نیست که بتواند تشویش خاطر ،افسردگی و احساس بدبختی اینها را پنهان کند.
این اوباش و اراذل لطیف و عجیب الظاهر، از دنیای مردها، خشونت و بی پروایی در ابتذال را گرفته اند و از دنیای زنانه خودشان هم تنها طنازی و جلوه گری را حفظ کرده اند. در حقیقت نه نجابت، عاطفه و لطافتهای اخلاقی زنان را دارند که یک مرد را برای یک عمر نسبت به خود متعهد و دلسوز در نقش همسری نگه دارند و نه استغناء و قدرت مردها را دارند که به توجه، حمایت و رسیدگی جنس مخالف نیاز نداشته باشند. اینها هم از زنان کمترند و هم از مردها که همیشه سعی در رقابت با آنها را دارند عقب مانده اند.
بی بند و باری و ترویج بی حجابی هیچگاه به نفع زنان نبوده و نیست که بخواهیم به اسم آزادی و احیای حقوق زنان از آن دفاع کنیم یا در مقابل معترضین غربی انفعال نشان دهیم. آنها می خواهند طعم خواری و خفت زنان غربی را به ذائقه زن ایرانی هم بچشانند تا دیگر هیچ حرمتی برایش باقی نماند.
اغلب مردهایی که با این دسته از خواهران اوباش و اراذل وقت خود را به تفریح سپری می کنند، اگر (با وجود اینهمه بدبینی که از رفتار همین زنان نسبت به کل زنان پیدا کرده اند)حاضر شوند تن به ازدواج دهند دنبال زنی نجیب از طایفه ی زنان عفیف و دست نخورده اند. زیرا مردها بیشتر از آنکه شیفته طنازیهای زنانه باشند شیفته رقت قلب و لطافتهای اخلاقی زنانند که برایشان آرامش به ارمغان بیاورد و طعم خوش سرپرستی و دلسوزی و شفقت برای خانواده را به آنها بچشاند.
اما این دردسرها وقتی پیدا شد که برای احیای حقوق زنان، حمایتها و مراقبتها را کم کردیم و به جای سرمه کشیدن در چشمشان کورشان کردیم. مادرهایی که دخترانشان را اینگونه تربیت کردند به خیال خود آنها را برای آزاد بودن و رهایی از زیر ظلم مردان مجهز به قوای لازم می کنند حال آنکه هنرهای لازم برای شاد و خوشبخت زیستن را از آنها دریغ کردند و تنها از دنیای مردها بدبختی هایشان را به زندگی دختران خود اضافه کردند نه توانمندیها و استعدادهایشان را، چرا که این چیزها انتقال دادنی نبود.
ژان ژاک روسو می گوید: « اگر در زنان صفات مردان را پرورش دهیم و از خصایلی که مخصوص آنهاست صرف نظر کنیم، به طور وضوح به ضرر ایشان کار کرده ایم. خود این ظرفا خوب متوجه این مطلب شده اند، و به هیچ وجه فریب نمی خورند. هم می خواهند حقوق ما را غصب کنند و هم اینکه حقوق خود را از دست ندهند. ولی چون نمی توانند خصوصیاتی متناقض را یکجا جمع کنند از مقام خود تنزل می کنند و به مقام ما هم نمی رسند، و در نتیجه نصف ارزش خود را از دست می دهند. ای مادر روشن بین سعی نکن بر خلاف قانون طبیعت دختر خود را یک مرد شریف بار بیاوری بکوش تا دخترت یک زن شریف بشود و مطمئن باش که این هم به نفع اوست هم به نفع ما »(امیل، ص336).
ای مادر روشن بین سعی نکن بر خلاف قانون طبیعت دختر خود را یک مرد شریف بار بیاوری بکوش تا دخترت یک زن شریف بشود و مطمئن باش که این هم به نفع اوست هم به نفع مردان.
البته و صد البته که بی سواد بودن، جاهل و نادان بار آمدن، ساده لوح و بی مهارت در روابط اجتماعی ماندن، و از این قبیل هنر نداشتن ها به بهانه عفت و حفظ ناموس و ... مطلوب نیست و به همان اندازه که برای مردان عیب است برای زنان نیز عیب است. اما پیشرفت کردن در امور فرهنگی ، اجتماعی، ... چه ربطی به ابتذال و آزادیهای ضد انسانی دارد؟
وقتی نمونه های بسیار زیادی از زنان تحصیلکرده ، خوشفکر، خلاق، تولید کننده و ... داریم که با وجود شخصیت عالی علمی و کاری، بسیار هم عفیف و خانواده دار هستند چرا باز هم فریب اوباش و اراذلی که فقط دشمن اخلاق و تربیت هستند را بخوریم یا در مقابل معترضین غربی انفعال نشان دهیم. آنها می خواهند طعم خواری و خفت زنان غربی را به ذائقه زن ایرانی هم بچشانند تا دیگر هیچ حرمتی برایش باقی نماند.
زنان سبکسر خیابانی شاید برخی لذتهای زودگذر را بیشتر از دیگران تجربه کرده باشند اما هیچگاه طعم احترام یک زن واقعی بودن را نچشیده اند. آنها نمی فهمند چرا مردها به احترام حضور یک زن عفیف اعمال و گفتار خود را بیشتر مورد مراعات و ملاحظه ی اخلاقی قرار می دهند . نمی دانند هر چه به این سبکسریها و آلودگی ها بیشتر تن می دهند بیشتر سقوط می کنند.
امیدوارم شماهم واقعیت را فهمیده باشید و اراذل و اوباش نباشید.»

نقل از http://s-gomnam.ir

کلا به نقل از سایت بهانه هسته: http://www.bahaneh.net/hall/topic_show.php?t=26874

اگه ضایع هست ولی لازمه!

خاطره: یکی از اساتید می گفت از یکی از طرفداران پروپا قرص جنبش سبز شنیدم که می گفت موسوی وعده داده: اگه رئیس جمهور بشه منکرات رو آزاد می کنه. پس این عکسه الکی الکی هم نیست. (مسلمان 88)

انصافا گزینه خیلی خوبیه. عکساشو دیدی؟ استیلو حال کردی؟ به رونالدو می گه زکی!

از هر انگشت پاش یک هنر می باره! دریبل، پاسکاری، شوت، ضربه فنی، وقت کشی، ضرب دست حرف نداره.

قرارداد رو نگو. آث میلان با مادرید سرش دعوا دارن. فرار مهدوی کیا رو با قرار شجریان با هم قاطی کرده تو قرارداد آورده. بعدش شده میلیاردی.

لوطی، بامرام، اِند بچه پایه خط ها، شیش لول بند، پنجه گرگی. دست پختش عالیه، اول شیکم حریف رو سفره میکنه، بعدش با لوزالمعده اش چغور پغور درست می کنه. ای ول به سه خطش!

اگه می خایی باید چندتا چی رو بی خیال شی: یک کم ناموس، اندکی شرف و تا حدی مردونگیت رو می ذاری دم در حیاط، غیرت میرت موقوف، ایرونی بازی هم در نمیاری که میسپارنت به عمو مشاء! (سیاسی نبود جون تو!)

عمرا خجالت هم نباید بکشی، می دونی که خوب چیزیه!!

مقامات فدرال آمریکا رسما اعلام کرده‌اند که «ناکولا باسلی ناکولا» فردی بوده است که نقش اصلی را در ساخت فیلم موهن داشته است. (فارس نیوز)

برای جانور نقش اصلی دار در فیلم موهن:

ناکولا باسلی ناکولا پاکوتا اگه گیرتا بیاریما مختا مثل کوکاکولا اول هم می زنیما بعد سرشا باز می کنیما از هم می پاشونیما

 باسلی بی سلی شین سلی با گوشت کوبی تیغی له له می شی بعد توی فری کبابی گذاشته می شی بعد شب سگی و گرگی یه دست شین سلی نوش جونی به رگ می زنی؛ عجب حالی!

ناکولا کابالا آشغالا کشیده به قد و بالا گربالا نصف شبالا چنگولا پاره کردالا باید سرشالا گره زدالا از بالا محکمالا گردنشالا بستالا تا کل محلالا به گند نکشالا

تو ناکولا با کابالا آمریکالا اسرائیلا دستالا تو یک کیسه پارالا کردالا بعدا سرتا پالا تو همون کیسالا کردالا که دیگه در نیومدالا

با یک حلقه فیلم و نه بیشتر، دارت خواهیم زد لجن خوار دراکولا!

شهر هرت می دانی یعنی کجا؟ به آدرس های دیگه گوش نکن تا آدرس درست بهت بدم... با کروکی!

شهر هرت یعنی جایی که قانونش همه مخارج را از مرد می خواهد و شغلش را به زن می دهد

شهر هرت یعنی جایی که زنانش با جلف ترین وضع در خیابان می آیند بعد انتظار دارد تجاوز نباشد

شهر هرت یعنی جایی که با روابط آزاد دنبال تحکیم خانواده می گردد

شهر هرت یعنی جایی که دانشگاه مختلط درست می کند، بعد به دنبال عدم رابطه دختر و پسر است

شهر هرت یعنی جایی که مردمش لباس پوشیدن را سلب آزادی می داند (همه که نه!)

شهر هرت یعنی جایی که مردم دوست دارند آزادانه (!) حقوق همدیگر را پایمال کنند (همه که نه!)

شهر هرت یعنی جایی که زنانش همه مردان خیابان را شوهر خود فرض می کنند! (همه که نه!)

شهر هرت یعنی جایی که پولدارهایش دوست دارند همه بمیرند تا آنها زنده بمانند (همه که نه!)

شهر هرت یعنی جایی که دوست دارد تولید ملی کند، اما جوانانش را سالها تنها با درس مشغول می کند

شهر هرت یعنی جایی که می خواهد اسلامی باشد اما علوم انسانی اش غربیِ غربی است

هرت تر از آن هم می خواهید؟ باز بخوانید:

شهر هرت یعنی جایی که وقتی به مقدساتش توهین می شود عده ای از شهروندان آن را توجیه می کنند

شهر هرت یعنی جایی که روابط پیش، حین و پس از ازدواجش با غریبه آزاد است و طلاق هم نیز!

شهر هرت یعنی جایی که 98 درصد سرمایه های کشورش دست 2 درصد مردم است

شهر هرت یعنی جایی که توهین به همه مقدسات آزاد اما توهین به هولوکاست ممنوع است

شهر هرت یعنی جایی که می گوید هر چه من بگویم آزادی است و هر چه بگویم ضد آن است! پس من آزادم!

شهر هرت یعنی اگر لخت شوی آزادی اما اگر بخواهی بپوشی شرمنده!

شهر هرت یعنی جایی که مردم گرسنه اند و گندم نصیب دریا می شود تا قیمت ثابت بماند!

شهر هرت یعنی جایی که معتقد است فقط شهروندان آنجا آدم هستند و بقیه طفیلی آنانند

شهر هرت یعنی جایی که سفید شریف و محترم و سیاه کثیف و ملتجن است!

این شهر هرت با ما زیاد آشنا نیست، کاش اصلا هیچ وقت هم آشنا نشه!

ای آنکه طوفانی تویی/ای آنکه بارانی تویی/ طوفان بیاید می برد/هم تو هم از سر باد را

حرف تو غیر از باد نیست/مغز تو که آباد نیست/کو تیشه فرهاد، نیست/ تا سفره سازد یاد را

شعر تو پاچه می درد/ طنز تو شیرینی برد/ بیچاره اینها می رسد/ استاد را استاد را

مردند اصغر توله ها، رفتند لعنت شد به جا،حاجی شمادیگرچرا؟ تو نشنوی فریاد را؟

باید رسانی بر زمین/پای مبارک را ززین/از خربیاگاهی پایین/بنگر دمی داماد را

کج، منحرف، معوج چرا/طبع خراب و لج چرا/تقلید از ایرج چرا/قدری بگیر ارشاد را!

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

آی ای طوفانی شبهای شعر هرزگی

ای نمک تو چاره کن از بهر ما بی مزگی

آی ای مرد بدون قافیه یا نه بگو

بی ردیف شعرهای هجوگویان مگو

کاش می گفتی فکاهی گر توانی ای کچل

آه دانم چون چلاغی در بلاغت ای مچل

ای که هزلیات را از بر تویی

این چرندیات را مادر تویی؟

بوشک و بارباکیو، دو فرمانده یک پادگان نظامی بودند که خیلی بایکدیگر کل کل نیز داشتند. قبل از فرماندهی، شغل هر دو شیره‌مالی بود و در این امر تبحر خاصی داشتند. اول تو اون پادگان، بوشک فرمانده شد. بارباکیو به او گفت: بوشک نامرد، تا من مشغول بودم، سریع مثل موشک رفتی شدی رئیس پوشک (پادگان)؟ با همه آره با ما هم آره؟ بوشک گفت: باربا سیاه کله پوک، بس که زدی شیره و پک، خل شدی تا حدی خنک، من و تو که بازیچه ایم، ما همگی تربچه ایم، بالا بالاها رئیسن، خیلی خطرناکه حسن. برنامه ریختن برامون، باید بریزم کلی خون، تمام پادگانا رو، باید بکنم من درو....

احتمالا ادامه دارد!...

تقریرات فلسفه آمریکایی

می دزدیم پس ما می توانیم

می بَریم پس ما برنده ایم

حمله می کنیم پس ما درنده ایم

می خوریم پس ما گرسنه ایم

دخالت می کنیم پس ما فضولیم

می کُشیم پس ما قاتلیم

دروغ می گوییم پس ما رسانه داریم

حمایت می کنیم پس ما خوشمان آمده است

محکوم می کنیم پس علیه جنایات ماست

نیرو می فرستیم پس ما سرباز می خریم

سلاح می فرستیم پس روی دستمان باد کرده است

مانع ایران هسته ای می شویم پس خودمان بمبش را داریم

می گوییم حمله می کنیم پس ما ترسیده ایم

علیه ما همه جا شعار می دهند، پس ما کم کم آخر خطیم!!

و اما فلسفه ما در زندگی این است: ما جنایت می کنیم پس هستیم!

هوووو سربازان دلاور من! من تا 3 می شمارم، بعدش دستور حمله می دم. هرکی هم گوش نکرد...خب لابد گوش نکرده دیگه. یه قرارملاقات با ابلیسک بزرگ بذاره، یه دست و پایی بهش بماله شاید فرجی بشه.

شمارش الان آغاز میشه...راستی چه خبر سرباز، خودت خوبی، پدر و مادرت بالاخره پیدا شدن؟ فهمیدی کین؟ همون نفهمی بهتره بابا.

هووووش. همه سربازا آمادن؟ لباسا مرتبه؟ هوووی زنیکه، ول کن دیگه آرایشو عوضی! میخایم حمله کنیم.میفهمی؟! حمله...

شمارش معکوس رو آغاز می کنم...آها راستی معکوس نبود. نامعکوس. صفر....تف به قبرت الان هم وقت زنگ خوردن گوشیه؟ الو...آقای نخست وزیر، خوب هستید، من شرمنده، پدر و مادر خوبن...مگه پیدا شدن؟...راستی ما قرار بود به کجا حمله کنیم؟ آها ایران! باشه الان دستورشو میدم، ابلیسک پشت و پناهتون!

شماره هارو بصورت ریاضی میخونم، خوب گوشاتو واکن، مغز واموندتو هم بکار بگیر..آهاای باتوهم هستما. ول کن اون ابوقراضه میرکابارو!

بشمار: صفر در یک، صفر در دو، صفر در...چرا تن لشتون رو تکون نمیدید..آخرش خودمو از دستتون می کشم حالا می بینید...تهق

 «نیروی انتظامی اعلام کرد هر دختری با مانتو کوتاه موی بلند ناخن دراز واه و واه و واه پیدا بشه تو کوچه ها نه فلفلی نه قلقلی نه مرغ زرد کاکلی هیشکی باهش رفیق نشه»، تنها روی چارپایه، با صد مدرک و پایه، هرچی بزرگ هم بشه، باهاس بمونه، بترشه، میشه پیر و وامونده، صدخواستگار پرونده! حرفای خوبو بر نکرد، نصیحتم اثر نکرد، باباش می گفت: دختر، می خواهی شوهر کنی؟ نه که نمی خام نه که نمی خام. چادرو می یایی به سر کنی؟ نه که نمی یام، نه که نمی یام. چرا نمی یایی؟ واسه اینکه من صبح تا غروب تو خیابون، مشغول کار و گردشم، واسه خودم الکی خوشم، می رم میون بازار، چیز می خرم صد هزار، با این و اون گپ می زنم، دلها رو تپ تپ می زنم، وقتی می رم سر کار، با صاحبکار یار یار! همه رو سر کار می ذارم، خر می کنم، دلیل دارم! بیا ببین چه کیف داره، بی شوهری، تعریف داره! با یک کلام صحبت و حرف، صاحبکارت میشه مث برف، واست می برّه مرخصی، خیلی زیاد، بیا برسی، همه تو رو تحویل می گیرن، زل می زنن، چش می دوزن، مشتریا زیاد میان، پر می شه شرکت تا بخواین، رئیس تشویق می کنه، هی تورو تصدیق می کنه، هر سر برجی که می شه، 200تومن واریز می شه! می ری توبازار طلا، خرج می کنی بالا بالا، چیزای بیخود می خری، هرچیزی سرخود می خری! می ری لوازم آرایش، ده کیلو می خری بعدش، دوباره فردا می رسه، اگه خوابی دیگه بسه، پامیشی مثل وحشیا، باید مرتب بشیا! قبل سحر بیدارباشه، تا آرایش تموم بشه!! امروز باید من بتونم، صد نفرو بچّزونم!

حالا دیگه خسته شدم، خسته و درمونده شدم، نه این وری، نه اون وری، نه صاحب کار یه وری، مشتریا، چشم چرونا، توی بازار، مهربونا! نه دوست خاک بر سر من، نه همکارم، «یاورِ» من، هیشکی نشد همسر من! تنها و افسرده شدم، ذلیل و پژمرده شدم، ناراحتم پشیمونم، اگه بازم جوون بشم، قدر خدا رو می دونم، سالم سالم می مونم، چادرو من سر می کنم، حجابمو بر می کنم، زیاد نمی رم سر کار، تا قیمتی بشم هزار، بیان هزارتا خواستگار، از اون طرف قطار قطار، مثل همین همسایمون، دختر خوب مش رحمون، شده یه مادر عزیز، کوتوله هاش ناز و تمیز...

ما بیش از این دست روی دل نقش اول قصه مان نمی گذاریم و قضاوت را به شما خواننده محترم وا می گذاریم.

پایین اومدیم دوغ بود، بالارفتیم ماست بود، به جون هر چی مُرغه، قصه ما راست بود!!!