برای آن زنانی که به ناحق می گویند: «از چه رو می باید، من ز آزادی خود دست کشم، تا نیفتی به گناه، این چه رنجی است که باید بکشم؟!»
زن خود صاحب شعور است، صاحب فطرت است، صاحب حیا و عفت است، بدن او زیباست. زیباتر از هر مردی، او زیبایی خویش را می پوشاند چون فطرتش به او دستور می دهد، نه بخاطر چشم چران بودن عده ای مرد! بخاطر اینکه یقین دارد او زیباست، و او نیک می داند زیبایی را عمومی نمی کنند. اگر کنند مبتذل می شود. یعنی بی ارزش. اگر یقین دارد زیبا نیست به خود توهین کرده است. نیک می داند وقار در پوشاندن زیبایی است. ما بخاطر خود می پوشیم نه دیگران. حفظ دیگران ماحصل ارزش قائل شدن ما برای خود است. نتیجه است. و باز خود مصون می مانیم، ناپاک نگاهمان نمی کنند، واقعیت را که انکار نمی کنیم. ما که تنها هستیم برهنه نمی شویم، می شویم؟!!!....
