امروز در نمازخانه محل کارمان روی دیوار بالایی یک حدیث عجیب از امام علی ع دیدم: نوشته بود: نهج البلاغه:
گاهی حکمت در قلب منافق است. اما بی تابی می کند تا بیرون بیاید و در کنار همدمانش در سینه مومن آرام گیرد.
به نظر شما این حدیث یعنی چه؟ همین طوری فقط برام سوال شده بود...پرسش که عیب نیست!! اصن آقا بدونم و بمیرم بهتره یا ندونم و بمیرم؟!!!!