اصولا کارکردهای لباس چند مورد هستند:

1- حفظ بدن از سرما، گرما، آسیب های محیطی، حشرات و هر گونه آسیب دیگر 

2- پوشاندن عورت ها، زشتی ها، پنهان کردن حجم بدن و دور بودن از لختی اندام ها

3- حفظ شان اجتماعی، جایگاه، منزلت و شخصیت فردی و اجتماعی

4- بهره گیری نمادین، عضویت در گروه های اجتماعی و نمایش تعلق به طیف تفکرات خاص

اینها معمولا چند کارکردی است که پوشیدن لباس برای انسان دارد. از میان همه جانداران، فقط انسان هست که بعلت این کارکردها لباس می پوشد. دیگر جانداران، نیازی به این کار ندارند و در فطرت آنها هم چنین چیزی نیست. و نیز طبیعت تا حدی به آنها امکاناتی داده است که کمبودها را جبران کنند.

قرآن می فرماید: یَا بَنِی آدَمَ قَدْ أَنزَلْنَا عَلَیْکُمْ لِبَاسًا یُوَارِی سَوْءَاتِکُمْ وَرِیشًا: لباس نازل شده است که هم عورتها را بپوشاند و هم زینت باشد. پس آنچه عورت را نمی پوشاند و مخفی نمی کند لباس نیست.

ساپورت چون عورت را نمی پوشاند، بلکه آن را به ظاهری دیگر (و گاه محرک تر) نمایان تر می کند، پس اصلا مصداق لباس محسوب نمی شود.

کسی که ساپورت پوشیده، لباس نپوشیده و برهنه است.