دوستانی که مطلب قبلی را مطالعه کرده اند اکنون به این مطلب واقف می شوند: امروز ما در یک تهاجم نرم قرار داریم. به ما تهاجم نرم شده است. ابزار آن هم عمدتا رسانه است. ما امروز باید دفاع نرم از خود کنیم. ما قصد حمله نرم به هیچ کشوری را نداریم: تهاجم نرم به قصد تسلط بر افکار و اذهان و فرهنگ هدف به دنبال کردن اهداف نظامی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی از طریق خود مجموعه هدف است. ما قصد تسخیر اذهان و تسلط بر آنها را نداریم. بلکه ابزار ما برای تبلیغ دین و شریعت اسلامی، حکمت و موعظه است. (ادع الی سبیل ربک بالحکمة و الموعظة). لذا ما برای تاثیرگذاری بر دیگران از پروپاگاندا و هوچی گری استفاده نمی کنیم. از ابزارهای عملیات روانی استفاده نمی کنیم که طرف مقابل را استحمار کنیم و حرف خود را به او تحمیل نماییم. بلکه هدف ما فکر کردن و تعقل کردن جامعه هدفمان است!
اما....
مجموعه کاری که ما در دفاع نرم از خود باید بکنیم، واکسینه کردن مجموعه خودی نسبت به آسیب های تهاجم نرم است. همه می دانند شبکه های ماهواره ای یکی از ابزارهای تهاجم نرم دشمن به ماست. در راستای پدافند و دفاع در مقابل این تهاجم، ما چه تدبیری اندیشیده ایم؟ مثلا راه اندازی شبکه های متنوع داخلی بصورت پخش دیجیتال که یک اقدام مثبت تلقی می شود.
نکته ای که گذرا اشاره کنم اینکه: ما لزوما نیازی نیست برای همه ابزارهای تهاجم فرهنگی دشمن، جایگزین مشابه پیدا کنیم. کسانی هنوز هم می گویند: تلویزیون خودمان برنامه مفید و جذاب ندارد که ما روی به ماهواره می آوریم!! این حرف چگونه می تواند صحیح باشد در حالی که 21 شبکه متنوع تلویزیونی فارسی و عربی و انگلیسی راه اندازی شده و متنوع ترین برنامه ها را پخش می کند؟
اما من یک سوال می کنم: رسانه زدگی در زندگی تا چه حد؟ چرا باید سبک زندگی ما به گونه ای باشد که اگر یک ساعت تلویزیون در خانه روشن نباشد، اعضای خانواده به افسردگی گرایش پیدا کنند؟! مگر ما چقدر به تلویزیون و گذراندن وقت در مقابل آن معتاد شده ایم که هر روز در صورت عدم ارضای این حس، به دنبال برنامه متنوع تر و جذاب تر می گردیم؟ چرا به جای این همه وابستگی، از رسانه ای مثل کتاب استفاده نمی کنیم؟ چرا از کامپیوتر که نیاز به فکر کردن و کار فکری دارد، استفاده نمی کنیم؟
نهایت نگاه جایگزین گرا در مقابله با تهاجم نرم، به این می رسد که: ما باید برای مسائل جنسی هم جایگزین مناسب ارائه دهیم. لذا باید در خط قرمزها حرکت کنیم! بعد این افتضاحی بار می آید که می بینید. فیلم های ما تبدیل می شوند به مجموعه ای از اشارات جنسی اما در شکل غیر پورنوگرافی آن!!
به معتادی گفتند: تریاک نکش. گفت: به جایش چه به من می دهید که بکشم؟!!
دفت کنیم در زمین دشمن بازی نکنیم. یکی از مهم ترین تاثیرات رسانه هایی مثل تلویزیون، وابسته کردن و اتلاف سرمایه عمر ماست. لذا می توان به امور مفیدتری نیز فکر کرد.
